PORPHETAE

PORPHETAE

dicti in V. T. ministri Dei, extra ordinem, excitata, ut populum docerent, vitia eius, idololatriam imprimis carperent, miraculis et futurorum praedictione doctrinam sacram confirmarent, at que erigerent sideles, promissionibus de Messia futuro eiusque beneficiis. (Aliter paulo in N. T. vox sumitur, ut videre est, 1. Corinth. c. 12. v. 28. etc. 14. v. 29. etc.) Horum quidam, divinô iussu, prophetias suas literis consignârunt, quae Canoni illatae: dividunturque in Maiores, quorum quator. Esaias, Ieremias, Ezechiel, Daniel: et Minores: quorum duodecim: Hosea, Ioel, Amos, Obadia seu Abdias, Ionas, Michoea, Nahum, Habacuc, Sophonias, Haggaus, Zacharias et Malachias. In Prophetas Maiores, in universum spectatos, inter alia, in lucem prodierunt: Aquinatis Comm. exceptô Ezechiele. Calvini, Don Isaac Abarbenel, et R. Mosche Alschich, exceptô Daniele. Maldonatus. Origenis Homilioe. Pappus. Paulutius. Tossarius etc. Vide singulos suis locis. In Minores 12. exstant; Adranus. Atavantius. 1588. Beda. Calvinus. a Castro. Chytraeus. Cocceii τὸ Δωδεκαπρόφητον. Cyrilli commentaria. Danaei Explicatio locorum diff. Drusii Lectiones. Fabritii Contiones, in foll. Bernae, A. C. 1641. a Figueiro Comm. Forerius, Antverpiae 1567. Gualtherus, de hales. Haymo. Heiderici Expositio in 85. Witeb. 1610. Heilbrunnerus. Hemmingius. Hesychius. Hucheson. Angl. in fol. Lond. 1657. Hieronymus. R. Ionathan Don Isaac Abarbenel. Lambertus. de Lapide. Lauretus. Lutherus. Medi Diatribe. Messanae Paraphrasis. Montanus. Oecolampadii Annotationes. de Palacio Iohannes et Paulus. Pappus, Paulutius. Philippaei Comment. 4. tom. Paris. 1633. Quinquarboreus. Riberae Comment. in fol. Coloniae 1610. Remigius. Rupertus. Sanctius. Sartorii Paraphrasis et Annotat. Basileae. Tarnovii Comm. in 4. Rostochii. Tegetmeierus, Lipsiae. Theodoreti in omnes Proph. exc. Esaiâ. Tossani in 12. Pr. Min. Basileae. 1558. Wigandi Explanatio, in 8t. Francof. 1566. Wolderi Disputationes Analyt. cum paraphr. 4. Witebergae, 1617. Vide Crowaei Elenchum, et singulos Prophetas, suis locis. Ut paulo plura de Prophetis addam: Primis Mundi temporibus, Adam in familia sua Prophetam simul, suos in agnitione Dei instruendoet Sacerdotem, victimas Deo pro se suisque offerendo, egit: in quo utroque munere Primogeniti cuiusque familiae ei succeslêre. A'tempore Moysis, privata quidem Legis expositio a Patribus familiâs exercita est, sed publicam Sacerdotes ac Prophetoe obierunt. Post captivitatem tandem Babylonicam, Prophetis cessantibus, plurimi Legis Expositores orti sunt: quos in genere Διδασκάλους τοῦ Ι᾿σραὴλ appellare licet, Iohan c. 3. v. 10. in specie, in tres distinctos classes, Sapientes, Scribas et Disquisitores, vocat Apostolus 1. Corinth. c. 1. v. 20. E' quibus qui eruditione reliquos eminebant, Rabbinorum elogiô fuêre condecorati. Prophetas quod attinet, cum varia vocis significatio sit, proprie illi dicti sunt, qui speciali revelationis lumine collustrati mysteria abstrusa, et omnem hamanum captum superantia, populo pandebant: hinc olim Videntes appellati, 1. Sam. c. 9. v. 9. ficut Prophetia illorum Visio, Esaiae, c. 1. v. 1. quemadmodum alias Verbum Domini, item Onus. Fuêre ab ipsis, variis in locis, erectae Scholae et Collegia, ad Populum in agnitione Dei quottidie informandum, in quibus Auditores Filii Prophetarum, 2. Regum c. 6. v. 1. eôdem sensu, quô apud

Graecos Ι᾿ατρῶν παῖδες, appellati sunt. Quo allusum, Matth. c. 11. v. 19. Hinc Patrum elogium iis tributum 2. Regum c. 2. v. 12. quô nomine cum inprimis se iactarent Rabbini, ambitiose illud appeti prohibut CHRISTUS, Matth c. 22. v. 9. Nec omnittendum, quod annotat Kimchi proef. ad Hos. cum in S. Scriptura, nomini Prophetoe patris quoque illius nomen reperitur iunctum, ut Hoseae, c. 1. v. 1. Hebraeos illum vocâsse, Prophetam silium Prophetoe: cum non reperitur additum, dixisse simpliciter Prophetam: cum nomen civitatis eius nomin, Prophetam Civitatis iilius: cum sine illo, Prophetam Hierosolymoe fuiste nuncupatum. Vide Thom. Godwyn. de Ritibus Hebroeor. l. 1. c. 6. et infra ubi de variis divinae Revelationis modis, nec non voce Videns. Quia vero hic antiquissimus Theologorum dicendi mos, hinc iam olim in Oriente Philosophis eundem titulum sui tribuêre, alias Gap desc: Hebrew, quod internuntii Deorum haberentur et crederentur futura praedicere. Unde Epimenidi Cretensi Paulus idem elogium non invidet, Tit. c. 1. v. 12. Προφήτην eum vocans: de quo Laertius refert. Κρῆτες αὐτῷ θύουσιν ὡς θεῷ, φασὶ γὰρ καὶ γνωςτικότατον γεγονέναι; Appuleius quoque Fatidicum vocat in Floridis. Vide Georg. Hornium Historioe Philos. l. 7. c. 1. Aegyptiis inprimis antiquitus Prophetoe, qui Assyriis Chalaei, h. e. Astrologi: Omnes enim Fatidici et Astrologi fuêre. Clemens, l. 1. Strom. de astrica Philosophia ac Fatidica: Προέςτησαν δὲ αὐτῆς Αἰγυπτίων δὲ οἱ προφῆται, καὶ Α᾿ςςυρίων οἱ Χαλδαῖοι καὶ Γαλατῶν οἱ Δρύἰδες, Proefuerunt aztem illi apud Aegsptios quidem Prophetae, apud Assyrios vero Chaldoei et apud Celtas Druidoe. Sic apud Artor. Musam de Herba Vetton. et Appuleium de Herbarum virtutibus passim, Prophetas videmus appellari, qui vaticiniis Religionem et Medicinam miscebant, in quo tota magicae artis summa olim consistebat. Alter Προφήτης, Delphis olim, praeter Pythiam, vir quidam nuncupabatur, teste Herodotô, qui tempore Xerxis ibi Aceratum hôc munere functum esse, memorat Uraniâ seu, l. 8. Imo et plures eorum fuisse, liquet ex Aeliano de Animal. l. 10. c. 26. Λύκος παρελθὼν εἰς τὸν νεὼν καὶ τῶν προφητῶν τινἀτῆς ἱερᾶς ἐςθῆτος ἑλκύσας. Vide supra Hierophanta. Ad quorum imitationem, Propheta Antinoi Ulpianus quidam Apolloonius dicitur in veter. Inscr. Fuit nempe is Antinous delicium Hadriani et post mortem ab Imperatore inter Deos

relatus, unde Oracula illi et Prophetoe (cacozeliâ Satanae sollenni) attributi. D. Hieronymus in Hegesippo, Tumulos mortuistempla. que fererunt, sicunt usque hodie vidimus, e quibus est er Antino us servus Hadriani Coesaris, cui et Gymnicus agon exercetur, apud Antinoum civitatem, quam ex eius nomine condidit et statuit Prophetas in Templo. Vide et Origenem contra Celsum. Licet vero in multis Graeciae urbibus templa et Sacerdotes habuerit Antinous, praecipue tamen eum Aegypti coluêre, apud quos et sepultus est, et oracula edebat. Unde ibidem et Prophetas habuit, Salmas. ad Spartian, in Hadriano, c. 14. Vide et supra, ubi de Divinitatis apud Gentiles probatione: uti de Prophetarum huiusmodi fuore ac insania, verorum Prophetarum gestus raptusque male imitante, in hac voce etc. Ut de Prophetis veris hoc unum addam, illos a bono Deo esse, negavit olim Simon Magus: eorumque Scripta reiecerunt,

Manes, Marcion, Cerdo, Agapius, Saturnilus, alii, de quibus vide Cl. Suicerum Thes. Eccl. voce Γραφὴ; ut et infra, ubi de Revelatione, de Testamente Veter. Hodie Propheta inter suos per excellentiam Mahometes audit: unde impietatem Saracenorum Prophetismus vocat Eulgius Memorabil. Sanctorum, l. 1. apud Car. du Fresue Glossar. etc.